En we naaien verder...
Vandaag doe ik verder aan mijn jurkje. Ik heb me lekker fris geslapen (hum hum kan dat met 2 kleine kids?) en zie het helemaal zitten. We hebben eerst het huisje gepoetst en dus is het al namiddag alvorens ik kan beginnen. Ik besluit deze keer om de tuto van de droomfabriek NIET te volgen. Het lukte de vorige 2 keren ook niet dus nu volg ik mijn eigen instinct. Maar eerst: MUZIEK! Ik ben alleen thuis dus ik kan loeihard de beste meekwelers à la Clouseau en Marco Borsato bovenhalen.
Ik heb de naaimachine klaargezet met het juiste kleur garen. Helaas ben ik nog niet de luxueuze trotse eigenaar van een overlock dus begin ik aan het noodzakelijke kwaad: het zigzaggen van de randen. Iets wat ik vroeger niet deed, maar nu toch mezelf VERPLICHT om te doen. Het draagt niet alleen bij aan de duurzaamheid van je kledingstuk, het verwerkt ook véééél makkelijker later. Hier gaan we:
ZIGGEZAGGE ZIGGEZAGGE ZIGGEZAGGE HE HE HE!
Oef een half uurtje later is de klus geklaard. Alle randen gezigzagd behalve de onderzoom van het bovenstukje. Dit doe ik liever later voor ik het rokdeel en de paspel begin te bevestigen.
Ik heb net het kraagje gespeld en merk dat ik vergeten te verstevigen ben. Ontspelden terug dus en eerst verstevigen met vlieseline. Ik gebruik een heel dunne soort en verstevig enkel het deel dat gekeerd wordt (niet de naden dus). Ik naai voor een baby'tje en anders wordt het allemaal nogal een stijve boel om verder te verwerken... Zo ziet het er dus uit:
Dan nu de kraagjes aan mekaar naaien. Ik leg de buitenkant van de stof op mekaar en naai enkel de contouren (de rand waar je het mee vastzet dus NIET). Gelukkig heb ik de contouren overtekend met potlood. Dat maakt het nu makkelijker om de twee delen mooi symmetrisch te stikken. Voor een kraagje werk ik ook met een steeklengte van 1,5 (vrij klein dus). Gewoon omdat ikzelf dan, opnieuw sorry voor de woordspeling, minder makkelijk uit de bocht vlieg :-) .Hier zijn ze dan:
Voor het keren knip ik nog snel de hoekjes schuin af. Zo keert dat netter. Ziet er zo dus uit:
Ik keer mijn kraagje om en ben instant enthousiast. Symmetrie? CHECK! Maar dan kijk ik iets aandachtiger en zie dat ik bij het ziggezaggen hé hé hé misschien net iets té enthousiast ben geweest.
Grrmbbllll... Geen grote ramp maar dat wordt wel tornen... Dag Tornie (zo noem ik mijn tornmesje want bij het naaien is dat mijn beste vriend). Lang geleden, maar hier ben ik weer! TORN TORN TORN. Op Youtube kweelt Marco dat de meeste dromen bedrog zijn. Dus om even de eerste frustratie weg te schudden zing ik even kwelerig lekker mee. Zo dat doet deugd. We kunnen weer verder....
Ik besluit om nu eerst de schoudernaden te naaien. Ik leg de schoudernaden van de voering met de juiste kanten op mekaar, stik en strijk de naden open. Daarna doe ik hetzelfde voor de buitenstof.
Mijn gevoel zegt dat ik nu iets met het kraagje moet gaan doen. Even denken. Marco mag nu wat stiller zingen op de computer want nu moeten mijn grijze celletjes écht gaan werken... Ik besluit om mijn kraagje eerst vast te spelden op de buitenstof:
En net voor ik wil gaan stikken bemerk ik dat een kraagje net dat extraatje meer heeft als je de naad doorstikt. Terug ontspelden dus en eerst de contouren als volgt doorstikken:
En nu terug opspelden... Haast en spoed is zelden goed ik weet het...
Ik stik het kraagje nu vast aan de halsnaad. Ik blijf iets minder dan 1 cm van de rand. Ik gebruik hiervoor de contouren die ik bij het patroontekenen met potlood getekend heb en stik traag zodat ik hier altijd enkele millimetertjes boven blijf...
Dan leg ik nu de buitenstof op de voering ook met de goede kanten op mekaar en speld vervolgens de halslijn goed vast.
Ik stik nu de halslijn op de potloodmarkering zodat de buitenstof en de voering aan de halslijn aan mekaar zitten. Aan de buitenranden laat ik +- 1cm vrij.
Dan doe ik vervolgens hetzelfde met de armsgaten. Ik laat ook aan begin en einde van de naad +- 1cm vrij van stiksel.
En dan nu: SPANNEND! Tijd om het boeltje te keren. Je moet eigenlijk via de schouders het hele handeltje keren. GEDULD is de boodschap. Zachtjes trekken of mijn peter pan kraagje krijgt vleugels... Het duurt welgeteld 25 minuten alvorens ik de juiste weg gevonden heb. Nu alles netjes strijken... Wel ff oppassen dat ik mijn strijklijntje voor mijn blinde rits niet wegstrijk... En na veel foefelen, persen en strijken heb ik nu dit:
Niet slecht hé? In ieder geval: OVERWINNING! Want het kraagje zit op zijn plaats!
En dan nu. De grootste prutsklus van dit werkje: de zijnaden aan mekaar zetten zodat dat onze okselranden een knoeiboeltje worden... Uiteindelijk lijkt dit mij de beste methode. Ik speld de buitenstof met de juiste kanten op mekaar vast en doe net hetzelfde voor de voering. Dan trek ik de beide stoffen uit mekaar zodat ik iets zoals dit krijg:
De vorige keren bleef ik onder de oksel telkens gaatjes krijgen of trok het hele boeltje samen. Daarom begin ik nu van binnen naar buiten te spelden in plaats van omgekeerd. Op de foto hierboven dus in het puntje van de V-vorm en dan zo naar buiten... En dan RUSTIG stikken zodat we niet teveel maar ook niet te ver stikken. STIKKE STIKKE STIK! En nu terug spannend want we mogen keren...
Haga! Gelukt! Al zeg ik het zelf. Dat is een net armsgat! En ok, de print loopt niet door op de zijnaden maar we zijn dan ook geen Picasso hé! Zelfde techniek dus gebruiken voor het tweede armsgat want deze lijkt te werken...
Nog alles netjes platstrijken en nu zitten we hier:
Voorlopig zitten we ook nog op schema om de print over de blinde rits te laten doorlopen:
Nog snel een labeltje:
En dan wacht nu mijn grootste vijand op mij: DE BLINDE RITS. Er staat een druk weekend voor de boeg dus die zal pas voor na het weekend zijn.
Fijn weekend en tot volgende week ergens!
Vikepetike <3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten