Het resultaat van de sneak peak...

Voor mijn volgende project liet ik mij inspireren door de Louisa dress maar dan nog net iets meer op baby maat. Dat hele gedoe met de zakken vind ik niet alleen overbodig voor zo een kleintje, maar euhmmm ik zag het eigenlijk ook nog niet helemaal zitten ;-) .

Daarom dus een simpel A-lijntje (terug geïnspireerd op het patroon van de Droomfabriek) met aangezette mouwtjes en een vals zakjes-effect. En om het af te werken een warm schapevelleken als giletje. TIP hierbij: niet te snel willen zijn en dus niet je knoopslusje aan de verkeerde kant stikken want dat handeltje krijg je niet meer losgetornd (heb ik hardleers ontdekt). 

Hier het resultaat:

 

Wat vinden jullie van het resultaat?

Tot binnenkort,

Vikepetike <3

Over hertjes en jeugdsentiment...

Ik ging deze ochtend op schoenenjacht en deed ondertussen ook snel wat window shopping. Een beetje inspiratie opdoen kan toch nooit kwaad, niet? Ik merkte op dat het steeds meer een trend wordt om, ook voor volwassenen, een leuke print op de t-shirt te hebben. Dus ging mijn grijze massa aan de slag om even na te denken hoe ik dit voor mezelf kon doen. 

Mijn voorliefde voor subtiel retro en het feit dat hertjes zo heerlijk herfstig zijn, bracht met op dit spoor. Ik vond deze leuke tekening:

Die nam ik (ongeveer :-) ) over op glitterflock om zo op mijn t-shirt te appliceren. Instant jeugdmemories naar de tiny boeken!

Wat denken jullie? Kan dit voor een jonge mama van 28? :-)

Ik hoor het graag ;-)

Vikepetike <3

Huh? Een zachte cactus?

Instant verliefd was ik op de mooie stofjes van Soft Cactus. Leuke prints, van eigen bodem én niet al te duur. Vooral de roze Granny Tiles sprongen in mijn oog. Ja Granny Tiles die naam past perfect. Ik zie deze tegeltjes nog zo aan de muur bij mijn oma, al was het daar de groene variant :-).

Hier alvast een sneak peak van wat er onder mijn naaimachine aan de gang is...

Wordt binnenkort vervolgd....

Vikepetike <3

Voor een poeslief meisje...

Vrijdag, dagje dat onze grote kapoen naar school is en onze kleine meid haar dagje 'wennen aan de crèche' heeft (ja ja niet zo lang meer en mama moet weer aan het werk). Na het noodzakelijke kwaad (lees: poetsen en strijken) kunnen we het ons dus even permitteren om toch wat oh zo welkome ME-time te nemen. Voor mij betekent dat dus de naaimachine bovenhalen. Ik vind dat er geen betere stressbestrijder is dan dit. Voor mij werkt het bijna therapeutisch: eventjes de brains laten werken zonder aan de dagelijkse beslommeringen van het leven te kunnen denken. Neen, volledige focus op ons werkstukje en even ont-span-nen! 

Ik werkte mijn jurkje nog af met een bronskleurig biais-lint aan de onderzoom. Om de rare kronkel achteraan weg te werken, voorzag ik een subtiel stolpplooitje.

Onze kleine meid, het is een heel verhaal. Geboren op 1 januari 2014 om 00u02. Neen neen, hoewel mama al bijna 24 uur weeën had, madammeke wou niet komen in 2013 en wou per sé het allereerste kindje van 2014 worden. En dus verscheen ons meisje in de krant...

Bron: het nieuwsblad

Het vuurwerkkindje schreven de kranten. Omdat mama vanop de bevaltafel het vuurwerk kon bewonderen dat jaarlijks in het Aalsters park wordt afgevuurd. Na 2 knallen was ze daar dan EINDELIJK. Toegegeven, dit zullen we nog lang navertellen. Ik had toen al kunnen weten dat het een vedetteke ging worden. Een vedetteke, een kadéke, amai heeft ze die naam al eer aan gedaan. Als zwaar refluxkindje heeft ze ons op bijna 9 maanden tijd nog geen ononderbroken nachtje gegund. En toch, deze lieve en knappe meid heeft ons hart volledig gestolen. Het is soms zwaar geweest, maar we komen bijna bij de 1ste verjaardag van onze lieve meid. 

Daarom zal ik dit poezenjurkje vast bewaren voor haar eerste verjaardag. 

Een poezenjurkje voor een POESLIEVE meid:

Mét blinde rits (hoera!) én een doorlopende print (jippi!)

En om het af te werken en vooral herfst- en winterproof te maken: een bijpassend giletje met bronzen knoopjes (vandaar de afwerking met bronzen biais):

Stoffen: poezenprint (Stoffen Van Leuven) / voering en kraag: petrolkleurig katoentje (Stoffen Van Leuven)
Afwerking: petrolkleurige paspel (Fino in Fondo) / bronskleurige biais (Veritas)

Petrolkleurig giletje met bronzen knoopjes: wintercollectie Wibra 

Op naar ons volgende project. Ik denk dat het een kleintje zal zijn. Misschien iets met wat flock voor mijn zoontje. In afwachting van mijn volgende apple om te schillen: besteld bij de webshop van Koekepeertje: de Ottobre 03/2010 met het befaamde Apple-hemdje. Nu dus wachten op de levering én onze Ruben overtuigen om het dan ook te dragen :-).

Dit stofje lonkt alvast:

Stofje: Vintage Ferdinand van Soft Cactus

Tot de volgende keer!

Vikepetike <3

Ons poezelig kleedje krijgt vorm...

Het heeft eventjes geduurd alvorens ik de moed had om verder te werken. Na enkele slapeloze nachten, waarvoor dank aan de toekomstige eigenares van dit kleedje, deed elk spiertje in mijn lichaam zeer. Geen goed idee dus om achter de naaimachine te kruipen. Woensdag vond ik eindelijk wat courage en op het eerste zicht leek alles wel vlotjes te verlopen...

Ik begon eerst met mijn paspel klaar te maken. Hiervoor heb ik langs beide zijden een tweetal cm losgetornd en vervolgens het koordje 2 cm afgeknipt. Zo dus:

Daarna heb ik het paspelleke op zijn plaats gespeld, op de goede zijde van de stof, met de opening van de paspel naar beneden en het koordje dus naar boven, als volgt:

En dan vaststikken, met een ritsvoetje, net onder het stiksel van het koordje. In close up ziet dat er zo uit:

Daarna heb ik het rokgedeelte op dezelfde manier bevestigd aan het bovenstukje.

Ik besloot toch om voor een eenvoudig A-lijnrokje te gaan met enkel in het midden vooraan een kleine rimpeling. Want, toegegeven, zo een zwierig rokje is schattig maar toch niet zo handig voor een beebje. Eenvoud siert zeggen ze toch, hé? :-)

En ikke content, en vooral OVERMOEDIG. Want ik dacht: ''Fijn, ziet er goed uit, nu mooi afwerken die handel. En dus werkte ik de overgang van het bovenstukje en het rokgedeelte af met een dubbele overlocksteek op mijn naaimachine (ik had net ontdekt dat deze bestond dus natuurlijk uitproberen!). Zonder erbij stil te staan dat de voering LOS moest blijven...

ZUCHT, alweer een blunder die al snel aan het licht kwam toen ik de rits wou plaatsen...

Nadenken dus wat de oplossing kon zijn? Ik besloot om de voering voorzichtig los te knippen net boven de naad en zo verder te gaan. En vooral om volgende keer deze fout NIET MEER TE MAKEN! Alweer iets bijgeleerd zi...

En dan nu de blinde rits!

Ik gebruikte deze handige tutorial. Enne... MAGIE want dit is het resultaat:

 De blinde rits zit, YES I CAN! En ook, de print loopt door! HOERA! Uitdaging geslaagd!

Nu is het alweer tijd om alle mondjes hier te voeden. Opruimen die handel dus en tafel vrijmaken (dromend van een eigen naaiplekje). Enne alvast even peinzen hoe ik die rare rimpel uit mijn rokje kan krijgen:

Maar toch al vluchtig even het resultaat bewonderen...

 

Poezelig schattig, toch?

Tot binnenkort!

Vikepetike <3

Toch nog snel even verderwerken...

Hoewel ik mezelf opgelegd had om vandaag niet verder te werken, heb ik tussen een dutje van mijn kleine meid door toch even tijd om nog wat te perfectioneren. 

Ik kreeg gisteren spontaan een tip van een toffe madam om mijn armsgaten en halslijn nog wat netter te maken. Blijkbaar zou alles was mooier vallen als je kleine knipjes geeft in de afgeronde delen. Ik dacht dit ga ik nu dus toch snel ff uitproberen. Blijkt dat dat snel echt wel een prutswerkje is, dat ik volgende keer beter VOOR (nota aan mezelf) de assemblage doe. Knip knip knip... En nu ff keren om het resultaat te aanschouwen:

Hier zitten de daders op de VOOR-foto:

En dit is het resultaat na het knipjes zetten:

Ik zal later nog wat knipjes moeten bijgeven, maar wat een verschil! Blijkt dus echt een super tip te zijn die ik de volgende keren zeker (een beetje sneller dan wel) ga toepassen. Bij deze dus nogmaals eens dikke merci aan een straffe madam die helemaal autodidact prachtige werkjes maakt én bovendien nog haar deuren openzet om beginnende klunsjes zoals ik de fijne kneepjes van het vak bij te brengen. Even dus toch een vermelding naar haar fijne blogje dat zeker de moeite is voor elke stoffenverslaafde!

See you soon,

Vikepetike <3

En we naaien verder...

En we naaien verder...

Vandaag doe ik verder aan mijn jurkje. Ik heb me lekker fris geslapen (hum hum kan dat met 2 kleine kids?) en zie het helemaal zitten. We hebben eerst het huisje gepoetst en dus is het al namiddag alvorens ik kan beginnen. Ik besluit deze keer om de tuto van de droomfabriek NIET te volgen. Het lukte de vorige 2 keren ook niet dus nu volg ik mijn eigen instinct. Maar eerst: MUZIEK! Ik ben alleen thuis dus ik kan loeihard de beste meekwelers à la Clouseau en Marco Borsato bovenhalen.

Even opfrissen: hier waren we gisteren gebleven.

Ik heb de naaimachine klaargezet met het juiste kleur garen. Helaas ben ik nog niet de luxueuze trotse eigenaar van een overlock dus begin ik aan het noodzakelijke kwaad: het zigzaggen van de randen. Iets wat ik vroeger niet deed, maar nu toch mezelf VERPLICHT om te doen. Het draagt niet alleen bij aan de duurzaamheid van je kledingstuk, het verwerkt ook véééél makkelijker later. Hier gaan we:

ZIGGEZAGGE ZIGGEZAGGE ZIGGEZAGGE HE HE HE!

Oef een half uurtje later is de klus geklaard. Alle randen gezigzagd behalve de onderzoom van het bovenstukje. Dit doe ik liever later voor ik het rokdeel en de paspel begin te bevestigen.

 Ik heb net het kraagje gespeld en merk dat ik vergeten te verstevigen ben. Ontspelden terug dus en eerst verstevigen met vlieseline. Ik gebruik een heel dunne soort en verstevig enkel het deel dat gekeerd wordt (niet de naden dus). Ik naai voor een baby'tje en anders wordt het allemaal nogal een stijve boel om verder te verwerken... Zo ziet het er dus uit:

 Dan nu de kraagjes aan mekaar naaien. Ik leg de buitenkant van de stof op mekaar en naai enkel de contouren (de rand waar je het mee vastzet dus NIET). Gelukkig heb ik de contouren overtekend met potlood. Dat maakt het nu makkelijker om de twee delen mooi symmetrisch te stikken. Voor een kraagje werk ik ook met een steeklengte van 1,5 (vrij klein dus). Gewoon omdat ikzelf dan, opnieuw sorry voor de woordspeling, minder makkelijk uit de bocht vlieg :-) .Hier zijn ze dan:

Voor het keren knip ik nog snel de hoekjes schuin af. Zo keert dat netter. Ziet er zo dus uit:

Ik keer mijn kraagje om en ben instant enthousiast. Symmetrie? CHECK! Maar dan kijk ik iets aandachtiger en zie dat ik bij het ziggezaggen hé hé hé misschien net iets té enthousiast ben geweest. 

Grrmbbllll... Geen grote ramp maar dat wordt wel tornen... Dag Tornie (zo noem ik mijn tornmesje want bij het naaien is dat mijn beste vriend). Lang geleden, maar hier ben ik weer! TORN TORN TORN. Op Youtube kweelt Marco dat de meeste dromen bedrog zijn. Dus om even de eerste frustratie weg te schudden zing ik even kwelerig lekker mee. Zo dat doet deugd. We kunnen weer verder....

Ik besluit om nu eerst de schoudernaden te naaien. Ik leg de schoudernaden van de voering met de juiste kanten op mekaar, stik en strijk de naden open. Daarna doe ik hetzelfde voor de buitenstof.

Mijn gevoel zegt dat ik nu iets met het kraagje moet gaan doen. Even denken. Marco mag nu wat stiller zingen op de computer want nu moeten mijn grijze celletjes écht gaan werken... Ik besluit om mijn kraagje eerst vast te spelden op de buitenstof:

En net voor ik wil gaan stikken bemerk ik dat een kraagje net dat extraatje meer heeft als je de naad doorstikt. Terug ontspelden dus en eerst de contouren als volgt doorstikken:

En nu terug opspelden... Haast en spoed is zelden goed ik weet het...

Ik stik het kraagje nu vast aan de halsnaad. Ik blijf iets minder dan 1 cm van de rand. Ik gebruik hiervoor de contouren die ik bij het patroontekenen met potlood getekend heb en stik traag zodat ik hier altijd enkele millimetertjes boven blijf...

Dan leg ik nu de buitenstof op de voering ook met de goede kanten op mekaar en speld vervolgens de halslijn goed vast. 

Ik stik nu de halslijn op de potloodmarkering zodat de buitenstof en de voering aan de halslijn aan mekaar zitten. Aan de buitenranden laat ik +- 1cm vrij.

Dan doe ik vervolgens hetzelfde met de armsgaten. Ik laat ook aan begin en einde van de naad +- 1cm vrij van stiksel.

En dan nu: SPANNEND! Tijd om het boeltje te keren. Je moet eigenlijk via de schouders het hele handeltje keren. GEDULD is de boodschap. Zachtjes trekken of mijn peter pan kraagje krijgt vleugels... Het duurt welgeteld 25 minuten alvorens ik de juiste weg gevonden heb. Nu alles netjes strijken... Wel ff oppassen dat ik mijn strijklijntje voor mijn blinde rits niet wegstrijk... En na veel foefelen, persen en strijken heb ik nu dit:

Niet slecht hé? In ieder geval: OVERWINNING! Want het kraagje zit op zijn plaats!

En dan nu. De grootste prutsklus van dit werkje: de zijnaden aan mekaar zetten zodat dat onze okselranden een knoeiboeltje worden... Uiteindelijk lijkt dit mij de beste methode. Ik speld de buitenstof met de juiste kanten op mekaar vast en doe net hetzelfde voor de voering. Dan trek ik de beide stoffen uit mekaar zodat ik iets zoals dit krijg:

 

De vorige keren bleef ik onder de oksel telkens gaatjes krijgen of trok het hele boeltje samen. Daarom begin ik nu van binnen naar buiten te spelden in plaats van omgekeerd. Op de foto hierboven dus in het puntje van de V-vorm en dan zo naar buiten... En dan RUSTIG stikken zodat we niet teveel maar ook niet te ver stikken. STIKKE STIKKE STIK! En nu terug spannend want we mogen keren...

Haga! Gelukt! Al zeg ik het zelf. Dat is een net armsgat! En ok, de print loopt niet door op de zijnaden maar we zijn dan ook geen Picasso hé! Zelfde techniek dus gebruiken voor het tweede armsgat want deze lijkt te werken...

Nog alles netjes platstrijken en nu zitten we hier:

Voorlopig zitten we ook nog op schema om de print over de blinde rits te laten doorlopen:

Nog snel een labeltje:

En dan wacht nu mijn grootste vijand op mij: DE BLINDE RITS. Er staat een druk weekend voor de boeg dus die zal pas voor na het weekend zijn. 

Fijn weekend en tot volgende week ergens!

Vikepetike <3

Mijn eerste 'Volg Mijn Geklungel op mijn Blog'-projectje

Mijn eerste blogprojectje

 

Ziezo, hier zijn we dan voor ons eerste volg-mijn-geklungel-op-de-naaimachine project. Het doel is om een jurkje te maken met een topje met voering en een 'simpel' rokje met stolpplooi of rimpelrokje (eerst zien hoeveel stof we overhouden voor het rokje :-) ).

CHECK 1°: Eerst halen we het noodzakelijk kwaad boven: de strijkplank en het strijkijzer. Want dat heb ik al goed geleerd: werken met gerimpelde stof = vragen om problemen.. Gelukkig heeft mijn strijkplank een vrolijke kersenprint overtrek...

CHECK 2°: GEEN kids in de buurt: OK!

CHECK 3°: naaimachine een beetje voorzien van olie zodat alles, sorry voor de woordspeling, hopelijk GESMEERD zal verlopen.

CHECK 4°: CHOCOLADE! (Of een ander alternatief dat rustgevend werkt, bij mij is dat nu eenmaal chocolade...)

En dan nu: strijken, alles mooi glad en een stevige stofplooi. Ik leg al mijn spulletjes klaar en sta oog in oog met mijn grootste vijand: een blinde rits en kraagje. Vorige keer hebben zij de strijd gewonnen (of moet ik zeggen verloren want ze zijn in de vuilnisbak geëindigd?), maar nu ben ik vastbesloten dat het GAAT LUKKEN. YES WE CAN! En als we toch bezig zijn met klungelen, zal ik er maar snel wat paspel bijgooien ook.

 Ik werd instant verliefd op dit stofje met poesjes van Keith Kimberlin (gekocht bij Stoffen Van Leuven) en had toevallig nog een petrolblauw stofje liggen voor de voering en het kraagje. Hopelijk wordt dit een heerlijk herfst proof jurkje...

 

En dan de grootste klus voor vandaag: het patroon overtekenen. Ik begin eraan en het is 12u30. Ik denk even terug aan de vorige keren en herinner mezelf eraan dat ik hiervoor echt de TIJD MOET NEMEN of ik eindig terug met een stukje dat volledig uit vorm is... *Zucht* OK we gaan ervoor...

Ik gebruik voor het bovenstukje het gratis patroontje van de Droomfabriek van het jurkje met de Peter Pan-kraag.

De uitdaging die ik voor mezelf stel is om over de blinde rits de print netjes te laten doorlopen.

Nu dus eerst alle onderdelen op de gestreken stof spelden. Ik teken altijd met potlood rond de vorm, zodat ik later een leidraad heb van waar ik moet stikken. Neen GEEN kleermakerskrijt want dat ding lijkt mij helemaal niet leuk te vinden en verdwijnt bij de minste beweging van de stof. Dus gewoon potlood en niet te hard drukken...

Zo krijg je dus een heel lichte tekening. Niet volgens 'de boekskes' maar voor mij werkt het wel...

Voorpand voering: CHECK. Achterpand voering uit 2 stukken: CHECK!

Dan kunnen we nu beginnen aan het uitknippen van de print. Niet vergeten zuinig te zijn met mijn half metertje stof zodat we én de print kunnen laten doorlopen én genoeg stof overhouden voor het voorpand en het rokdeel :-/

Het eerste deel tekenen en overnemen is geen probleem.

 

En dan nu ff logisch nadenken. Hoe pakken we dit aan om die print te laten doorlopen? Waar de rits komt heb ik 2 cm naadwaarde genomen. Die plooi ik al even om en geef ik een strijkje en dan zoeken waar het patroon terugkomt...

 

HEBBES! Ik speld eerst even af waar alles mooi aan mekaar sluit. Dit is de plaats waar de andere kant van de rits komt dus hiernaast moet ik 2 cm voorzien om de rits vast te zetten (hopelijk blijkt mijn redenering later te kloppen).

Ok het patroontje nu spiegelen, vastspelden en knippen met naadwaarde... Waar de rits komt, plooi ik de naadwaarde om en geef ik ook even een strijkje.

...Zodat ik dit verder overhoud...

 

Nu nog het voorpand uit de stof met print knippen en het kraagje 4 x en dan hebben we alle stukken voor het bovenstuk. Het rokdeel knip ik later. 

 

 Het is nu 14u00 en we zijn dus al anderhalf uur bezig aan enkel knippen (hoezo snel iets in mekaar flansen?!). Het is alweer bijna tijd om kids van school en crêche te halen dus naaien zal voor morgen zijn. Maar eerst nog snel een kopje koffie.

Hopelijk volgen jullie morgen terug mee!

Tot morgen,

VikePetike <3